สัตว์ทุกชนิดรักชีวิตตน

 

 

มัคคนายกวัดกับว่านพญาวานร(ว่านฮอก)

 

 

 

 

 

 

 งานปฏิบัติธรรมประจำปีที่วัดสลกบาตร จ.กำแพงเพชร

งานปลุกเสกพุทธแท้ๆที่ศรีษะอโศก จ.ศรีสะเกษ 

ต้นข้าวที่ปักดำเมื่อสองเดือนกว่ากำลังแตกใบเขียวเป็นผืนยาวทั่วท้องทุ่ง

ที่นาแปลงใหญ่มีน้ำขังสูงเกือบครึ่งหน้าแข้ง ปลาช่อนตัวใหญ่เท่าท่อนแขน

แหวกว่ายไล่กินปลาตัวเล็กอย่างฮึกเหิม ปลาซิวตกเป็นเหยื่อด้วยความจำนน

ส่วนปลาหมอดิ้นจนครีบหางขาดวิ่นหลุดจากปากปลาช่อนอย่างหวุดหวิด

   เจ้าปูนาตัวใหญ่ยกก้ามทั้งสองขู่เมื่อปลาช่อนวนเวียนเข้ามาใกล้ พ่อปูแม่ปูตัวโต

เกินกว่าที่มันจะฮุบได้ แต่ลูกปูตัวเล็กที่ไต่ยั้วเยี้ยเกาะอยู่กับแม่นั้นเป็นอาหารชั้นดีของเจ้าปลาช่อน

 

 

 

 

ค่ำแล้ว แมงมุมกำลังวุ่นกับการชักใยบนคันนาดักแมลง สักพักแมลงเม่าก็บินหลงไปติดข่าย

เส้นใยที่ดูบอบบางแต่เหนียวและยืดหยุ่น แมงมุมซึ่งคอยท่าอยู่รีบไต่ไปหาพร้อมกับปล่อยสายใย

ม้วนรัดแมลงเม่าไว้แน่น แล้วใช้ปากเจาะดูดน้ำเลี้ยงจากตัวเหยื่ออย่างรวดเร็ว

  เจ้าเขียดนากระโดดจากที่ซ่อนออกไปหาอาหารเช่นเคยในทุกค่ำคืน สอดส่ายสายตา

เห็นแมงมุมเคลื่อนไหวบนเส้นใยสูงจากพื้นไม่ถึงฟุต เจ้าเขียดน้อยกระโดดงับแมงมุมอย่างแม่นยำ

  วัฏฏสงสารในท้องทุ่ง..สัตว์เดรัจฉานไม่อาจหลีกพ้น แมงมุมตัวเดียวยังไม่อิ่มต้องหาเหยื่อเพิ่ม

ทันใดนั้นแสงไฟสว่างตรงมา เจ้าเขียดน้อยรีบหมอบนิ่ง แสงไฟส่องจ้ากระทบลูกตาจนมองอะไรไม่

เห็นจนปัญญาที่จะหนีไปไหนได้ ไม่ช้ามือหยาบกร้านก็ประกบที่ลำตัวเจ้าเขียดน้อยแน่นขาซ้ายถูกหักทันที

ชั่วพริบตาขาขวาก็ถูกหักเพิ่ม แล้วมันก็ถูกโยนยัดเข้าไปในข้องอย่างไร้ความปราณี มีกบตัวใหญ่สี่ห้าตัวถูก

จับหักขากองรวมกันอยู่ในข้องก่อนหน้านี้แล้ว ไม่มีกบเขียดตัวใดหลบหนีออกจากกรงขังที่แข็งแรงนี้ได้

คืนก่อนๆ ที่ยังเป็นอิสระ เจ้าเขียดน้อยมองขึ้นไปบนท้องฟ้าเห็นแสงเดือนดาวระยิบระยับรอบข้างเพื่อน

กบเขียด ต่างส่งเสียงร้องก้องทั่วท้องทุ่ง แต่บัดนี้ความมืดมิดคืบคลานเข้ามาปกคลุม นานๆ จะได้ยินเสียงหมาเห่าเสียงดังน่ากลัว พร้อมเสียงไก่ขันใกล้จะรุ่งสาง ไฟในห้องครัวสว่างขึ้น เจ้าเขียดน้อยมองลอดข้อง

ไม้ไผ่ออกไป เห็นชายคนหนึ่งเดินมาแล้วเปิดฝาข้องล้วงจับกบตัวหนึ่งออกไป กบดิ้นด้วยความตกใจขากบถูกรวบไว้แน่นด้วยมือแข็งแรง ส่วนหัวพาดบนแผ่นไม้ มืออีกข้างตีสันมีดป๊กลงบนหัวกบ กบตัวสั่นระริก

ขาหน้าทั้งสองประกบกันแน่นสักพักมันก็แน่นิ่งบนแผ่นไม้   กบตัวแล้วตัวเล่าถูกล้วงออกไปฆ่าจนหมด

เจ้าเขียดน้อยรู้สึกกลัวอย่างที่สุดเมื่อเห็นคนใช้มีดผ่าท้องควักเครื่องในถลกหนังแล้วนำกบไปทอดกรอบ

ต่อหน้าต่อตา มันรู้สึกสับสนว่าทำไมมันถึงไม่ถูกนำไปฆ่าทอดกรอบพร้อมกับกบเคราะห์ร้ายเหล่านั้น

หรือเขาจะเก็บมันไว้ก่อนเพื่อเป็นอาหารมื้อต่อไปแต่ก็คงไม่ใช่อีกแหละเพราะเขียดตัวน้อยกระจิริดตัวเดียว

แค่นั้นคงไม่พออิ่มแน่ ความเจ็บปวดที่ต้นขาทั้งสองที่ถูกหักเมื่อหัวค่ำยังคงปวดระบมเมื่อขยับตัว ทางที่ดีต้องหมอบนิ่งเอาไว้เป็นดีที่สุด

 

 

   

มะละกอที่โยมปลูกที่วัด

รุ่งขึ้น เจ้าเขียดน้อยรู้สึกว่ามันได้เดินทางกลับสู่ท้องนาอีกครั้ง เพราะแสงตะวันได้สอดลอดข้องเข้ามาระ

ยิบระยับ เขาคงจะปล่อยมันสู่ท้องทุ่งตามเดิมกระมัง เจ้าเขียดน้อยปลอบใจตัวเอง

   ถึงท้องทุ่งนาแปลงใหญ่ เขาปลดสะพายข้องและเหยียบคันเบ็ดไม้ไผ่ลำเล็กยาวสิบกว่ายกตั้งขึ้น สายเบ็ดหย่อนลงมาพอดีเอื้อมือจับได้ เจ้าเขียดน้อยถึงกับสะดุ้งเมื่อมีมือล้วงมาจับมันออกจากข้อง ทันใดนั้นเบ็ดอันแหลมคมก็ปักร้อยที่ต้นขา มันดิ้นกระแด่วร้องแอ๊วๆ จนสุดเสียง  เจ้าเขียดน้อยลอยคว้างกลางอากาศ และถูกโยนตกลงกลางแปลงนา คันเบ็ดยกง้างสูงขึ้นสายเบ็ดดึงเขียดน้อยให้ลอยตามผิวน้ำเป็นแนวเข้ามาหาคนตกเบ็ดอย่างช้าๆ ลำตัวเจ้าเขียดน้อยกระทบเสียดสีกับต้นข้าวที่ชูใบคมอยู่เหนือผิวน้ำ

ต้นแล้วต้นเล่า แสนเจ็บปวดทรมาน แล้วก็ตายในที่สุด

                         

  ซากเขียดน้อยถูกคันเบ็ดเหวี่ยงออกไปกลางแปลงนาเที่ยวแล้วเที่ยวเล่า เสียงดึงไปตามผิวน้ำดังป๋อมแป๋มๆ  ปลาช่อนตัวใหญ่เจ้าแห่งแปลงนาลอยนิ่งจ้องหาเหยื่ออย่างใจจดใจจ่อ  โอ๊ะ..นั่นเขียดน้อยอาหาร

อันโอชะนี่นา มันว่ายรี่ไปยังซากเจ้าเขียดน้อยกระโดดฮุบทันที ทันใดก็เจ็บแปลบที่ปากด้านบน มันตกใจดิ้นทุรนทุรายจนน้ำแตกกระจายเป็นฟอง คันเบ็ดถูกเหวี่ยงขึ้น ปลาช่อนลอยละลิ่วหมุนคว้างกลางอากาศ

ก่อนถูกปลดใส่ข้อง…..ศาสนาพุทธบัญญัติศีลข้อ ๑ ให้ชาวพุทธงดเว้นจากการฆ่าสัตว์ เพราะสัตว์ทุกตัวที่เกิดมาต่างรักชีวิต และดิ้นรนหาอยู่หากิน  สืบพันธุ์ขยายพันธ์ สัตว์ทุกตัวเมื่อถูกทำร้ายร่างกายก็จะได้รับความเจ็บปวดรวดร้าวและทุกข์ทรมานไม่แตกต่างไปจากคนแม้แต่น้อย

    เรารักชีวิตของเรา แต่เราลืมความเจ็บปวดของสัตว์ทั้งหลายที่เกิดมาร่วมโลก ด้วยความคิดที่จะกินเลือดเนื้อของเขา ทั้งๆที่คนมีปัญญาเลี่ยงได้ เมืองไทยอุดมสมบูรณ์มีข้าวอาหารพืชผักผลไม้เปี่ยมด้วยคุณค่าวิตามินให้กินอย่างเหลือเฟือ โดยไม่ต้องเบียดเบียนชีวิตใดๆเลย

                           

 

                                   

• สัตว์ทั้งหมดกลัวโทษทัณฑ์

• สัตว์ทั้งหมดรักชีวิตของตน

• เปรียบตนเองกับผู้อื่นอย่างนี้แล้ว

• ไม่ควรฆ่าเอง ไม่ควรสั่งให้คนอื่นฆ่า

• พุทธวจน…

  ขอความสุขที่ยิ่งใหญ่และยั่งยืนจงมีแด่มวลมนุษยชาติ

ขออนุโมทนาสาธุกับ ฟอด เทพสุรินทร์

คอลัมน์ ฝุ่นฟ้า  ฝากฝัน

หนังสือพิมพ์ เราคิดอะไร